29

برایش چند خط تایپ کردم که این روزها ذهنم حسابی خسته است. کتاب نمی‌خوانم یا اگر بخوانم لذت نمی‌برم. دلم یک کتاب می‌خواهد با یک شخصیت زن معرکه که با آن کیف کنم. مثل جای خالی سلوچ، مثل سووشون. برایم نوشت: «یکلیا و تنهایی او را بخوان. قربان ذهن خسته رفیق.»

این آدم‌ها که کلمه‌کلمه‌شان به‌ات حس امنیت می‌دهد.

28

برای روزهای نیمه‌ی بهمن هزار و سیصد و نود و هفت که هیچ چیز ذره‌ای از آشفتگی‌ام کم نمی‌کند. نه ماندن، نه رفتن، نه خواندن، نه گریستن.